Pisarz, publicysta, dramaturg i scenarzysta filmowy, urodził się 10 sierpnia 1952 roku w Wiśle, na Śląsku Cieszyńskim, w rodzinie ewangelickiej. Temat dzieciństwa wciąż powracał w jego książkach. „Mam w sobie ten lęk, który jest kłopotliwy: synka, z małej miejscowości, z Wisły, i nim w gruncie rzeczy jestem” – mówił o sobie pisarz.

W Wiśle mieszkał do 10 roku życia. Potem wraz z rodzicami przeniósł się do Krakowa, gdzie ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w okresie stanu wojennego na serio zajął się publicystyką i literaturą. Współpracował z takimi tytułami jak „Tygodnik Powszechny”, „Hustler”, „Polityka”. „Dziennik” czy „Przekrój”.

Twórczość Jerzego Pilcha

Jerzy Pilch napisał między innymi „Spis cudzołożnic”, „Rozpacz z powodu utraty furmanki”, „Tezy o głupocie, piciu i umieraniu”, „Marsz Polonia”, „Wiele demonów”, czy „Zuzę albo czas oddalenia”. Był siedmiokrotnie nominowany do Nike, którą otrzymał w 2001 r. za książkę „Pod Mocnym Aniołem”, która opowiada o procesie, w którym alkoholik zakłamuje rzeczywistość. Powieść została zekranizowana w filmie o tym samym tytule pod reżyserią Wojciecha Smarzowskiego.

Pilch był też współtwórcą dialogów do adaptacji powieści „Spis cudzołożnic”, a nawet pojawił się na ekranie w epizodycznej roli mężczyzny, którego główny bohater spotyka w barze. Jest również autorem scenariuszy do dwóch filmów z cyklu Święta polski i dwóch odcinków serialu telewizyjnego Bar Atlantic. 

Osiem lat temu pisarz zdradził, że zmaga się z chorobą Parkinsona. Zaczął poruszać się na wózku inwalidzkim oraz podjął razem z żoną decyzję o przeprowadzce z Warszawy do Kielc. Zmarł 29 maja 2020 r. Do ostatnich chwil życia był świadomy. Był ciepłym, czułym człowiekiem. Kochał życie, nie był samotnikiem, jak próbowano go przedstawiać – powiedziała w rozmowie z „GW” żona pisarza. W załączniku  jego książki, część dostępna w bibliotece.Pilch

źródło: Internet