W tym rok po raz kolejny odbyły się w naszej szkole warsztaty filmowe prowadzone przez pana Łukasza Nieradko, w ramach programu KinoSzkoła. 13. listopada 2017 r. w zajęciach na temat PRL-u w filmach Stanisława Barei, uczestniczyła klasa 3d.

Wykłady rozpoczęły się od pogadanki na temat czasów PRL-u, o których uczniowie słyszeli tylko z opowiadań dorosłych. Prowadzący próbował uświadomić młodym ludziom, iż ich kod kulturowy różni się od tego, którym posługują się rodzice. Pan Nieradko w formie prezentacji przedstawił najważniejsze symbole tamtego okresu, m.in.: kartki żywnościowe, pralkę „Franię”, wodę „Brzozową” czy papierosy „Popularne”. Wspominał o pustych półkach w sklepach, wielogodzinnych kolejkach za podstawowymi produktami. Aby wprowadzić uczniów w odpowiedni klimat, rozdał wszystkim kukułki i raczki, które królowały w czasach PRL-u. Następnie przeszedł do omówienia twórczości jednego z najbardziej znanych reżyserów tamtego okresu – Stanisława Barei. Mówił o początkach jego kariery i filmach, które charakteryzowała lekkość i prostota. Pierwotnie termin „bareizm” oznaczał tandetną rozrywkę, jednak z czasem, filmy Barei zaczęły nabierać słodko-gorzkiej wymowy, a „bareizm” odwoływał sie do absurdalności zdarzeń, wypowiedzi. Prowadzący warsztaty starał się przywołać dialogi pochodzące z filmów reżysera, które funkcjonują w społeczeństwie polskim do dziś, np.: „zawartość cukru w cukrze”, „co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”, „Dzień dobry, cześć i czołem, pytacie skąd się wziąłem? Jestem wesoły Romek, mam na przedmieściu domek. W domku woda, światło, gaz…”, „czy ja palę? pani kierowniczko, jak palę cały czas..”, „Czym zajmuje się pan? Mój mąż? Mój mąż z zawodu jest dyrektorem!”. Podczas warsztatów uczniowie obejrzeli fragmenty takich filmów jak: Poszukiwany, poszukiwana, Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz?, Miś, Nie ma róży bez ognia, czy Brunet wieczorową porą.

Zajęcia były dobrym wstępem wprowadzającym młodzież do realiów PRL-u, który to okres uczniowie omawiają aktualnie na lekcjach języka polskiego.