Październik to miesiąc przyznawania nagród literackich w Polsce i na świecie. Mowa tu o Literackiej Nagrodzie Nobla i naszej rodzimej Nagrodzie Literackiej- Nike.

Wczoraj przyznano Literackiego Nobla 16. w historii kobiecie i drugiej poetce- Louise Glück. W swoim uzasadnieniu Akademia Szwedzka napisała, że Glück otrzymała Nobla za „jej niepowtarzalny poetycki głos, który swoim surowym pięknem czyni życie każdego z nas uniwersalnym”.

Poetka urodziła się w Nowym Jorku w 1943 r., dorastała na Long Island. Uczęszczała do Sarah Lawrence College i Columbia University. Przez wielu uważana jest za jedną z czołowych współczesnych autorów Ameryki.

Pisze utwory mówiące o  samotności, śmierci, relacjach rodzinnych, ich rozpadzie, jej prace są znane ze swojej emocjonalnej intensywności. W swojej twórczości często nawiązuje do mitologii rzymskiej i greckiej. W jej tomikach pojawiają się postaci borykające się z następstwami nieudanych romansów, katastrofalnymi spotkaniami rodzinnymi i egzystencjalną rozpaczą. Ponieważ poetka tak skutecznie pisze o rozczarowaniu, odrzuceniu, stracie i wyobcowaniu, recenzenci często określają jej poezję jako „ponurą” lub „mroczną”.

Ukazały się jej tomy poezji: „Firstborn” (1968), „The House on Marshland” (1975) oraz „Descending Figure” (1980). Noblistka jest też autorką m.in. tomów „Meadowlands”, „The Wild Iris”, „Ararat”, „The Triumph of Achilles”, a także esejów takich, jak „Proofs and Theories: Essays on Poetry” (Ecco Press, 1994).

Obecnie Glück pracuje na Uniwersytecie Yale, mieszka w Cambridge w stanie Massachusetts. W Polsce wiersze Louise Glück ukazały się w antologii „Dzikie brzoskwinie” (2003), prezentującej teksty amerykańskich poetek od czasów Emily Dickinson aż po czasy współczesne. Jej utwory tłumaczyła Julia Hartwig. Oto jeden z nich:

Baśń

Wówczas spojrzałam w dół i zobaczyłam

świat w który wchodzę i który miał być moim domem.

Obróciłam się do mego towarzysza i zapytałam: Gdzie jesteśmy?

A on odpowiedział : Nirwana.

A ja odezwałam się znowu: Ale światło nie przyniesie nam pokoju.

Laureatem polskiej Nagrody Literackiej- Nike został Radek Rak, za powieść „Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli”.

Statuetka Nike przyznawana jest przez Fundację Agora i Gazetę Wyborczą od 1997 roku wyróżniającym się powieściom współczesnych polskich pisarzy i jest uznawana za jedno z najważniejszych polskich wyróżnień literackich. To już  jej 24. edycja nagrody, celem jest promowanie literatury polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem powieści. W konkursie startować mogą wszystkie gatunki literackie (w tym autobiografie, eseje, pamiętniki itp.) i humanistyka o wybitnych walorach literackich, ale ubiegać mogą się o nią jedynie autorzy żyjący. Zwycięzca otrzymuje 100 tysięcy złotych i statuetkę projektu Gustawa Zemły.

Baśń jest próbą stworzenia na nowo mitologii Galicji. Nie jest powieścią historyczną, i choć napisana z dużym szacunkiem dla ówczesnych realiów społecznych, obyczajowych i politycznych, to zawieszona pozostaje między historią a mitem. Wyrasta z legend, w które obrosła postać chłopskiego przywódcy – tych prawdziwych i tych stworzonych przez Radka Raka, weterynarza z Dębicy.

Dzięki uprzejmości wyd. Powergraph możecie przeczytać jej pierwsze rozdziały. https://ksiazki.wp.pl/nike-2020-przeczytaj-fragment-nagrodzonej-ksiazki-radka-raka-6561133969644416a

Źródło, zdjęcie

https://ksiazki.wp.pl/nike-2020-,

https://zwierciadlo.pl/kultura/radek-rak-laureatem-nagrody-literackiej-nike

Źródło, zdjęcie: slate.com, https://wydarzenia.interia.pl/swiat/news-literacka-nagrody-nobla-2020-